Αρχείο κατηγορίας κείμενα

10 100 1000 ΚΥΛΙΚΕΙΑ…

Το αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο τηςΑΣΟΕΕ κατελήφθη στις 21 Μαρτίου όταν κάποιοι φοιτητές αποφασίσαμε να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας απέναντι στη στείρα καθημερινότητα της σχολής.

Στα πλαίσια αυτής της καθημερινότητας, ένας χώρος στον οποίο διαμορφώνεται μια κουλτούρα που εναντιώνεται στην αδιαφορία και την απάθεια που μας επιβάλλονται, είναι φυσικό να ενοχλεί τις πρυτανικές αρχές. Πόσο μάλλον όταν, πέρα από τη θεωρία, οι ιδέες

μας πραγματώνονται μέσα από δράσεις όπως εκδηλώσεις, συζητήσεις, παρεμβάσεις και στήριξη-στέγαση άλλων συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων (συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων, συνέλευση αντιφασιστών, εφημερίδαΑΠΑΤΡΙΣ, διάθεση προϊόντων ΒΙΟΜΕ, ταμείο αλληλεγγύης).

Από τους πρώτους κιόλας μήνες της λειτουργίας μας οι πρυτανικές αρχές έδειξαν εχθρικές διαθέσεις απέναντι μας.Αρχικά η επίθεση περιορίστηκε σε συνεχή αντικατάσταση λουκέτων και σιδηροκόλληση της πόρτας εισόδου, και συνεχίστηκε με πιο δραστικές μεθόδους όπως διεξαγωγές διαγωνισμών οι οποίοι ως άμεσο στόχο είχαν την καταστολή του εγχειρήματος.Αυτό φάνηκε εντονότερα αν σκεφτούμε το πόσο αδρανή στάση είχε η πρυτανεία στο διάστημα όπου το κυλικείο ήταν κλειστό και ανεκμετάλλευτο.

Σε όλες αυτές τις απόπειρες βρεθήκαμε δυναμικά απέναντι με συνεχείς παρεμβάσεις στην πρυτανεία και τους διαγωνισμούς καθιστώντας τους κατά κάποιο τρόπο άγονους. Ως τελευταίο και πιο δραστικό στάδιο

καταστολής επέλεξαν – μία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα- την υπογραφή σύμβασης με ιδιωτική εταιρεία για την καταστροφή του κυλικείου και μετατροπή του σε αίθουσα διδασκαλίας.

Ως απάντηση σε αυτό αποφασίσαμε, μόλις το σχέδιο τους έπεσε στην αντίληψή μας, να οργανώσουμε μια σειρά από δράσεις που περιλάμβαναν καθημερινές μικροφωνικές, παρεμβάσεις σε ορκωμοσίες και πρυτανικές αρχές, εκδηλώσεις, κάλεσμα σε ανοιχτή συνέλευση για ενημέρωση και συντονισμό μαζικών δράσεων και τέλος πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης για την Παρασκευή 20/12.

Την ίδια μέρα και λίγες ώρες πριν την έναρξη του πάρτυ, ο πρύτανης αυτόβουλα ανακοινώνει το κλείσιμο τηςΑΣΟΕΕ από το βράδυ της Παρασκευής μέχρι και το πέρας των εορτών (άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι το κτήριο της σχολής για πρώτη φορά κλείνει καθ’ όλη τη διάρκεια των εορτών). Με την κίνηση αυτή, ο Γάτσιος έκανε μια εμφανή προσπάθεια να αποτρέψει την πρόσβαση μας στο κυλικείο ώστε να μην παρεμποδιστούν οι εργασίες που θα ξεκινούσαν την επόμενη μέρα. Το πάρτυ, παρά τις απειλές για προσωπικές μηνύσεις και

εισαγγελέα, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί. Παράλληλα, ενημερώσαμε τον κόσμο ώστε να μην παρευρεθεί εν άγνοια του στον χώρο.Λίγες ώρες αργότερα δυνάμεις καταστολής περικύκλωσαν το κτήριο και αλληλέγγυος κόσμος κατέφθασε για να στηρίξει, με αποτέλεσμα το πάρτυ να διεξαχθεί κανονικά και τα ΜΑΤ να αποχωρίσουν. Ο πρύτανης συνεχίζοντας τις προσπάθειες να αποτρέψει το σαμποτάζ των εργασιών, οι οποίες θα ξεκινούσαν νωρίς το πρωί, διέταξε τις ένστολες μαριονέτες του να επανεμφανιστούν στις 6 πμ έτσι ώστε να σιγουρευτεί ότι δε θα έμενε κόσμος στο χώρο του κυλικείου. Έτσι, δημιουργήθηκε κλίμα τρομολαγνείας αφού οι έμμεσες απειλές για εισαγγελέα και προσαγωγές έγιναν αντιληπτές από όλους μας.

Μπορεί με τον παραπάνω τρόπο να κατάφερε να μας απομακρύνει, όμως αυτό που δεν υπολόγισε είναι τα αποτελέσματα των δράσεων της τελευταίας εβδομάδας. Η μεγάλη συσπείρωση του κόσμου γύρω από το εγχείρημα, δείχνει την έμπρακτη στήριξή του και την έντονη διάθεση που υπάρχει για τη δυναμική διεκδίκηση και ανακατάληψη του χώρου.Δίνουμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε ζωή σε άδειους χώρους, πραγματώνοντας τις επιθυμίες, τα όνειρα και τις ανάγκες μας.

…ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝEΙΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF

Κείμενο αλληλεγγύης για τον Θωδορή Σίψα διωκόμενο για την υπόθεση της ΜΑΡΦΙΝ

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ!

Στις 5/5/2010, εν όψει της ψήφισης του πρώτου μνημονίου, πραγματοποιείται πορεία που συμμετείχαν 500.000 άνθρωποι με συγκρουσιακές διαθέσεις. Κατά τη διάρκεια της πορείας συνέβη το τραγικό γεγονός του εμπρησμού της Marfin, όπου τρεις άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους.

Ένα χρόνο μετά, στις 29/4/2011 προσαγάγονται 4 άτομα από την ασφάλεια με μοναδικά “στοιχεία” ένα ανυπόγραφο σημείωμα, το οποίο κατονομάζει τους “εμπρηστές” δίνοντας λεπτομερώς τα προσωπικά τους στοιχεία (ονόματα, τηλέφωνα, πινακίδες οχημάτων, διευθύνσεις κατοικιών), αλλά και μία φωτογραφία από κάμερα ασφαλείας που απεικονίζει τους δράστες.
Επετειακά, στις 5/5/2011 καλούνται να καταθέσουν για την υπόθεση έχοντας μαζί τους ως αποδεικτικά στοιχεία καταθέσεις μαρτύρων, βίντεο και φωτογραφικό υλικό, στα οποία φαίνεται περίτρανα ότι δεν ταυτοποιούνται με τους δράστες αφού έχουν διαφορετική ενδυμασία από αυτούς και βρίσκονται σε άλλο μέρος. Τελικά αφήνονται ελεύθεροι με την υπόθεση όμως να παραμένει ανοιχτή.

Παράλληλα, την περίοδο εκείνη κράτος και ΜΜΕ προτρέχουν να τους καταδικάσουν ως δολοφόνους, ψάχνοντας απεγνωσμένα για εξιλαστήρια θύματα, τα οποία όλως τυχαίως βρίσκουν στον αντιεξουστικό χώρο. Στην προσπάθειά τους αυτή, έχουν στόχο να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρομολαγνείας και ενοχής γύρω από το πρόσωπό τους, τη στιγμή που οι δικαστικές αρχές αδυνατούν να συντάξουν ακόμη και κατηγορητήριο.

Ξανά επετειακά και χωρίς να έχουν μεσολαβήσει νέα στοιχεία ή καταθέσεις, στις 5/5/2013 ανακοινώνονται με δικαστικό βούλευμα η απαλλαγή των υπολοίπων 3 από την υπόθεση της Marfin και συντάσσεται η επίσημη κατηγορία για τον Θ.Σ., που τον θέλει ως φυσικό αυτουργό για “ανθρωποκτονία εκ προθέσεως σε ήρεμη ψυχική κατάσταση”.

Αυτή τη φορά λοιπόν, το κράτος με τους δικαστές του εμφανίζονται αποφασισμένοι να τιμωρήσουν κάποιον για να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη που διψά για ενόχους. Αυτό φαίνεται και στην πλήρη απαξίωση των στοιχείων που είχε καταθέσει ο Θ.Σίψας, με την αναφορά που κάνουν ότι “τέτοια πρόσωπα λαμβάνουν μέτρα προφυλάξεως κατά της συλλήψεως και της αναγνωρίσεώς τους, όπως η αλλαγή ενδυμάτων”.

Σε πλήρη σύμπνοια τα καθεστωτικά μέσα επιλέγουν να επαναφέρουν και να αναπαράγουν το θέμα στα μέσα του Οκτώβρη, ξεχνώντας (;) βέβαια να αναφέρουν ότι στις 22 Ιουλίου καταδικάστηκαν ο διευθύνων σύμβουλος της Marfin, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου και η διευθύντρια του καταστήματος με το δικαστήριο να διαβιβάζει αντίγραφα της δικογραφίας στην εισαγγελία Πρωτοδικών, για να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες σε βάρος και κάθε άλλου υπευθύνου της τράπεζας για το τραγικό συμβάν. Το θέμα δεν επανέρχεται τυχαία εκείνη την κρίσιμη περίοδο που μόλις έχει προηγηθεί η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από φασίστες, ακολουθούμενη από το αντιφασιστικό προσωπείο δημοσιογράφων και πολιτικών που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το γεγονός.

Έτσι, αρχές και ΜΜΕ χρησιμοποιώντας τη συνήθη τακτική της εξίσωσης των 2 άκρων, στήνουν μια εξόφθαλμη σκευωρία, με στόχο να επιτεθούν συντονισμένα σε πρόσωπα αγωνιστών, αλλά και συνολικότερα σε αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Συνεπώς, θεωρούμε δεδομένη τη στήριξη και την αλληλεγγύη μας σε αγωνιστές και καταπιεσμένους. Κανένας μόνος του στα χέρια του κράτους!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΤΙΣ 9/12
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΘΟΔΩΡΗ ΣΙΨΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΦΙΝ

Το κείμενο σε PDF:
Θοδωρης Σιψας.pdf

Φίλε πρωτοετή,

Τα άκουγες μα δεν τα πίστευες, μέχρι που τα είδες. Ήρθαν στο σταθμό Βικτώρια του ΗΣΑΠ, στις στάσεις των λεωφορείων επί της Πατησίων, και ήταν οι πρώτοι σου φίλοι με το που πέρασες το κατώφλι της σχολής. Μα δεν αρκέστηκαν σ’αυτά. Σου ζήτησαν τον αριθμό σου για καφέ και εσύ, χωρίς να έχεις ιδέα περί ποιών πρόκειται, τον έδωσες με χαρά αφού σου έστειλαν τα όμορφα “στρατιωτάκια” τους. Οι καινούργιοι σου φίλοι σου έταξαν κι άλλα δώρα: σημειώσεις, πάρτυ… με μοναδικό κόστος για σένα να πας ένα πρωί και να τους ψηφίσεις. Τα υπόλοιπα, δικά τους!

Κι όμως αυτά δεν τα βλέπεις πρώτη φορά. Το πανεπιστήμιο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, και όπως σε κάθε χώρο κοινωνικοποίησης, έτσι και εδώ λειτουργούν τα συστήματα της ανάθεσης και της αντιπροσώπευσης, με τα οποία σε ταίζουν υποσυνείδητα από μικρό. Εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι, τα έχουν αναλάβει όλα “αυτοί” για σένα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση “αυτοί” είναι οι παρατάξεις ή αλλιώς κομματόσκυλα. Για σένα όμως είναι οι καινούργιοι σου φίλοι και απαγορεύεται να ακούς άλλους εκτός αυτών. Εν ολίγοις, αναθέτεις τα ζητήματα που αφορούν τη φοιτητική σου ζωή και όχι μόνο, σε άλλους, και αποδέχεσαι την κατωτερότητα σου σ’αυτή την κλίμακα ιεραρχίας. Αποδέχεσαι να σε εκπροσωπούν άλλοι μέσα στο πανεπιστήμιο και καταλήγεις να μην έχεις άποψη ούτε για την ίδια σου τη ζωή. Γίνεσαι δηλαδή ένα ετερόβουλο ον και είσαι μόλις 18 ετών.

Το παραπάνω σκηνικό έχει όμως κάποιες συνέπειες, όχι πολύ αθώες. Συνέπειες όπως η ενίσχυση του ατομικισμού, του εγωκεντρισμού, και γενικότερα μιας νοοτροπίας υποκινούμενης από το προσωπικό συμφέρον. Μπορεί αυτά να σου ακούγονται ακραία, κοίτα όμως το παρελθόν σου, κοίτα και το μέλλον σου. Είναι όλα σχεδιασμένα, κομμένα και ραμμένα έτσι ώστε να σου προσδίδουν “τάξη και ασφάλεια”. Πήρες και παίρνεις γνώσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκατασταθείς επαγγελματικά και οικονομικά, γνώσεις χρησιμοθηρικές που θα σε κάνουν ένα καλό εργαλείο. Αυτό θα γίνει αυτοσκοπός σου και στο μεσοπρόθεσμο μέλλον σου, μέλλον ενός γραβατωμένου οικονομολόγου με τον χαρτοφύλακα στο χέρι, πεπεισμένου ότι έχει κύρος στην κοινωνία, ζώντας μέσα σ’αυτήν αλλά παράλληλα αγνοώντας τα πραγματικά της προβλήματα (ή εθελοτυφλώντας σ’αυτά). Το σάπιο αυτό εκπαιδευτικό σύστημα υπηρετούν φυσικά και οι προαναφερθείσες παρατάξεις με τη στήριξη ορισμένων μεγαλοκαθηγητάδων.

Όμως και εμείς είμαστε φοιτητές σαν εσένα. Ξέρουμε ότι σε αυτή τη φάση της ζωής σου αποζητάς την ανεξαρτησία σου, την ελευθερία σου, που αν θες μπορείς να κατακτήσεις χωρίς να χρειάζεται να σε πάρει κάποιος απ’το χέρι. Βρίσκεσαι σε ένα χώρο που σου δίνει τη δυνατότητα να κοινωνικοποιηθείς, να προβληματιστείς, να αυτοοργανωθείς, έννοιες που δεν θα ακούσεις στο αμφιθέατρο ούτε θα κατανοήσεις διαβάζοντας γι αυτές. Η αυτοοργάνωση είναι ένας τρόπος ζωής που στηρίζεται στις σχέσεις αλληλεγγύης και τις συλλογικές δράσεις, με κύριο σκοπό την αλλαγή της υπάρχουσας κοινωνίας. Ζωντανό παράδειγμα αποτελούν οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και οι καταλήψεις, δομές ανοιχτές σε οποιονδήποτε εκφράζεται από αυτόν τον τρόπο δράσης.

Και τσουπ! Να και οι “απαγορευμένες” λέξεις. Που να σου πούμε δηλαδή για συνελεύσεις με οριζόντιες δομές, αντιιεραρχία, συνδιαμόρφωση…

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο ΑΣΟΕΕ

Οι ιδέες δεν δημοπρατούνται

“Διακήρυξη 1/2013 Δημόσιου Πλειοδοτικού Διαγωνισμού για την εκμίσθωση κυλικείου του κεντρικού κτηρίου του ΟΠΑ “Ο διαγωνισμός θα διενεργηθεί στα Γραφεία της Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας του ΟΠΑ (Πατησίων 80) στις 4/7/2013, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11:30.

Στις 21 Μαρτίου μετά από κάλεσμα στη Γενική Συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου καταλάβαμε τον χώρο του κυλικείου και ξεκινήσαμε να το αυτό-διαχειριζόμαστε καλώντας ανοιχτά τη φοιτητική κοινότητα σε συμμετοχή.

Εκείνη τη μέρα λοιπόν, βρεθήκαμε διαφορετικά άτομα, άγνωστα μεταξύ μας μέχρι χθες και με έναν αναπάντεχο τρόπο, καταφέραμε να στήσουμε μία συνέλευση όπου γίνονται ανοιχτές κουβέντες χωρίς αρχηγούς και σοφούς η οποία αποφασίζει για κάθε κομμάτι αυτού του κοινωνικού χώρου. Όλοι μαζί αποφασίζαμε και κάναμε τα πάντα: προμήθειες των προϊόντων, βάρδιες παρασκευής καφέ, εκδηλώσεις, διαμόρφωση του χώρου, αξιοποίηση εσόδων, καθάρισμα. Δεν θέλαμε όμως να ιδιοποιηθούμε τον χώρο, αντίθετα θέλαμε να είναι ανοιχτός ώστε να συμμετέχει ενεργά και να τον οικειοποιηθεί ο καθένας/μία. Δεν θέλαμε απλώς ένα κυλικείο – επιχείρηση όπως ήταν πριν, αλλά έναν χώρο όπου θα μπορούμε να συζητάμε, να προβληματιζόμαστε, να γνωριζόμαστε, να κάνουμε τη καθημερινότητα μας στην ΑΣΟΕΕ λίγο πιο ανθρώπινη.

Μέσα σε αυτούς τους τρείς μήνες λειτουργίας, δεν κάναμε όσα θα θέλαμε, αλλά δεν κάναμε και λίγα: δύο προβολές ταινιών, καθημερινή λειτουργία με τρείς βάρδιες με προσέλευση εκατοντάδων φοιτητών και εργαζομένων, πολιτική συζήτηση με θέμα την αυτοδιαχείριση, δημιουργία μπλόγκ, δύο πάρτι οικονομικής ενίσχυσης για τα ιατρικά έξοδα αγωνιστών (όπου εκεί δόθηκε και το σύνολο των κερδών) και συλλογή και διάθεση σημειώσεων και συγγραμμάτων. Όλα αυτά δεν τα κάναμε επειδή κάποιος μας το είπε αλλά επειδή το θέλαμε από μόνοι μας, το αποφασίσαμε όλοι μαζί και το πράξαμε. Έτσι είναι η αυτό – διαχείριση μέσα από σχέσεις αλληλεγγύης. Τα παραπάνω είναι μόνο η αρχή – ήδη από του χρόνου ο χώρος θα φιλοξενήσει τα μαθήματα αλληλεγγύης του συλλόγου προς μαθητές λυκείου και μπορεί να στεγάσει ένα σωρό άλλα πράματα αφού ιδέες και μεράκι υπάρχουν.

Όμως όλα αυτά δεν άρεσαν στην Πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ. Η αυτοδιαχείριση μιας πραγματικής παραγωγικής δομής δεν την εντυπωσιάζει όσο ένα business plan που ενισχύει και συντηρεί την αχόρταγη λογική του κέρδους. Το ότι δεν λειτουργούσαμε με διευθυντές και υπεύθυνους αλλά οριζόντια και συνεργατικά – σαν ιδέα που εναντιώνεται στη λογική της εκμετάλλευσης και χωρίς να τηρούνται γραφειοκρατικές διαδικασίες, πείραξε. Δείξαμε κάτι διαφορετικό από το κυνήγι του κέρδους που πρεσβεύουν και γι’ αυτό μας εναντιώθηκαν.

Και κάπως έτσι προσπαθούν να μας κλείσουν. Αλλαγή λουκέτων ξανά και ξανά, απειλές, ενώ έφτασαν να οξυγονοκολλήσουν τις πόρτες! Παρόλα αυτά εμείς κάθε φορά το ξανανοίγαμε. Τώρα όπως συνηθίζουν – μέσα στην εξεταστική και το καλοκαίρι για να μην υπάρχουν αντιδράσεις – με διαδικασίες εξπρές προσπαθούν να το δώσουν σε ιδιώτη. Εμείς όμως είμαστε και θα παραμείνουμε εδώ προσπαθώντας να μπλοκάρουμε τον διαγωνισμό. Καλούμε όσους/ες θέλουν να στηρίξουν αυτό το εγχείρημα να έρθουν. Τους διαμηνύουμε: όσες φορές και να προσπαθούν, εμείς θα είμαστε εδώ με τις ιδέες και τα σώματα μας προτάσσοντας μια άλλη μορφή συλλογικής οργάνωσης για το πανεπιστήμιο και τη κοινωνία

 Όλοι/ες Σήμερα Πέμπτη 4/7, Πατησίων 80, να μπλοκάρουμε τον διαγωνισμό

Οι ιδέες δεν σφραγγίζονται

για το σφράγγισμα του κυλικείου από τον πρύτανη στις 22/4/13

Στις 22/04/2013 η πρυτανεία και οι απεσταλμένοι της προσπάθησαν για δεύτερη φορά να μας πάρουν το κυλικείο. Το σενάριο ίδιο κι απαράλλακτο. Με περίσσεια μαεστρία, σφράγισαν πόρτες με λουκέτα και σιδεροκόλληση. Η δική μας απάντηση είναι απλή. Κάθε φορά που το κυλικείο σφραγίζεται,  κάθε φορά θα ανακαταλαμβάνεται.

Το κυλικείο που αποτελεί έναν χώρο που αντιστέκεται σε διδάγματα και λογικές εκμετάλλευσης, ιεραρχιών και κέρδους, δεν ανήκει σε κάποιον, ιδιώτη ή πρύτανη, αλλά ανήκει σε όλους μας. Ο χώρος αυτός είναι αυτοδιαχειριζόμενος και οι μόνοι που θ’ αποφασίζουν γι’ αυτόν είναι τα άτομα που τον απαρτίζουν, μέσα από ανοιχτές οριζόντιες διαχειριστικές συνελεύσεις.

Υπερασπιζόμαστε το κυλικείο, ως ζωντανό παράδειγμα συλλογικής οργάνωσης που στέκεται απέναντι στην πραγματικότητα του ατομισμού, της εμπορευματοποίησης και της ανάθεσης.
Τέτοιες ενέργειες δεν μας τρομοκρατούν, παρά μόνο μας οπλίζουν με περισσότερη διάθεση να συνεχίσουμε να στηρίζουμε το πολιτικό αυτό εγχείρημα, με την αυτόνομη δράση μας και να αντιστεκόμαστε στη σήψη του συστήματος τους.

Καλούμε όσους, φοιτητές/τριες και εργαζόμενους/ες, θέλουν να στηρίξουν αυτόν τον ελεύθερο κοινωνικό χώρο να το δείξουν έμπρακτα με την παρουσία τους σε παρέμβαση με μικροφωνική, την Τετάρτη 24/04/2013 στις 12:00 στον προαύλιο χώρο του πανεπιστημίου.

 ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΥΣ/ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ